وضع تعيّنى آن است كه لفظى برای معنایی به‌صورت مكرر استعمال مى‌شود،بى‌آنكه پيشتر براى اين معنا به‌صورت مستقيم وضع شده باشد و به‌تدريج در اثر كثرت‌استعمال،علاقه و پيوندى خاص بين لفظ و معنا در ذهن افراد ايجاد مى‌شود،به‌گونه‌اى كه‌هرگاه آن لفظ بدون قرينه به كار رود آن معنای جدید  به ذهن خطور مى‌كند.