تعبدي و توصّلي
واجب تعبدي آن است که انجام دادن متوفق بر قصد قربت است به اين معني که اگر مکلف در هنگام انجام آن قصد قربت نکند از ذمه آن ساقط نمي شود.
واجب توصلي آن است که انجام دادن آن نياز به قصد قربت ندارد. يعني اگر بدون قصد قربت هم انجام دهد از ذمه آن ساقط مي شود.