نصّ
نصّ : کلمه یا کلامی است که معنای آن معلوم باشد و احتمال معنای دیگر نداشته باشد.
مانند مادۀ 307 قانون مدنی که می گوید: «امور ذیل موجب ضمان و قهری است: 1ـ غصب و آنچه که در حکم غصب است 2ـ اتلاف 3ـ تسبیب 4ـ استیفا».
منبع: محمدی ؛ ابوالحسن ؛ اصول فقه
+ نوشته شده در ساعت توسط اموزش اصول فقه
|