استصحاب در شک در رافع
استصحاب در شک در رافع در موردی است كه ترديد در بقای مستصحب ناشي از اين است كه با وجود استعداد مستصحب بر بقاء، نسبت به ايجاد واقعي كه به بقاي مستصحب خاتمه داده باشد ترديد وجود دارد در اعتبار اين نوع استصحاب هيچ ترديدي وجود ندارد و به عبارتي می‌توان گفت در تمامی مواردي كه بدون اختلاف نظر، استصحاب جاري می‌گردد و در واقع نسبت به رافع ترديد وجود دارد؛ به عنوان مثال هرگاه در وقوع طلاق بين زن و شوهري اختلاف حاصل شود، زوجيت مقتضي بقا را دارد و نسبت به تحقق رافع آن يعني طلاق ترديد حاصل شده است و نهایتاً استصحاب زوجيت جاري می‌شود.