صحیح و اعم:
وضع الفاظ عبادات و معاملات برای خصوص معنای صحیح آنها یا اعم از صحیح و فاسد؟
در صحیح و اعم این بحث مطرح میگردد که آیا الفاظ عبادات یا معاملات برای خصوص معنای صحیح آنها وضع شده است  یعنی معنایی که همه اجزا و شرایط مأموربه را دارا است، به گونهای که به کار بردن لفظ در معنای ناقص و فاقد اجزا و شرایط، غلط و باطل یا مجازی می باشد  یا آن که برای معنایی اعم از تام الاجزاء و الشرایط و ناقص وضع شده است، که در این صورت، اطلاق الفاظی چون " صلاۀ " و " بیع " بر فرد ناقص نیز بر وجه حقیقت است.
نکته:
ثمره بحث، در صحت تمسک اعمی به اطلاق لفظ در باب عبادات و معاملات و عدم صحت تمسک صحیحی به آن، ظاهر میگردد.