اگر دو حکم داشته باشیم که این دو حکم در مرحله ی وضع با هم تعارض نداشته باشند،بلکه در مرحله ی اجرا مزاحم هم باشند، به این حالت تزاحم می گوییم و در این حالت پای تخییر به وسط می اید و ما را مخیر می کند که یکی از این دو حکم که مزاحم هم هستند را انجام دهیم ( البته به شرطی که رابطه ی این دو حکم اهم و مهم نباشد،چرا که در این صورت باید اهم را انجام دهیم به تخییر متوسل نمی شویم )