اصول فقه ـ متون فقه

نمونه هایی از استعمال مجازی در قوانین:
مثال اول: ماده  ٣٣٩  ق.م.مقرر مى‌دارد:«پس‌از توافق بايع و مشترى در مبيع و قيمت آن،عقد بيع به ايجاب و قبول واقع مى‌شود».در اين ماده،كلمات بايع،مشترى و مبيع در معناى‌مجازى به كار رفته‌اند؛زيرا قبل از وقوع بيع،طرفين را نمى‌توان حقيقتا بايع و مشترى ناميدهمچنان‌كه كالاى موردنظر حقيقتا مبيع نيست.
مثال دوم: كلمه«وراث»در ماده  ١٠٢۵  ق.م.مجاز است؛زيرا اطلاق«وارث»بر اشخاص‌مذكور،قبل از صدور حكم موت فرضى غايب مفقود الاثر،اطلاق حقيقى نيست.