اطلاق = رها وبودن قید بودن
اطلاق لفظی=بدون قید بودن لفظی که عنوان قید قرارگرفته .
اطلاق مقامی = درصورتی که مولا وشارع درمقام بیان تمام انچه مورد نظر ش است باشد وبیشتر مردم از قید خاص که مورد نظر شارع است بی خبر باشند درنتیجه شارع به اقتضای حکمت ان قید را بیان میکند ؛درصورت بیان نکردن قید غرض از بیان حکم نقض میشود.