مطلق و مقید
مطلق لفظی است که بر یک ماهیت ، بدون هیچ قیدی دلالت می کند
این تعریف را استاد لنگرودی در دانشنامهی حقوقی و سیوطی ارائه داده اند
مقید هم همان مطلق است ولی دارای قیدی می باشد
به این الفاظ دقت کنید:
الف) دادگاه »»»»»»»»»»»» این لفظ مطلق است ( هیچ قیدی ندارد )
ب) دادگاه تجدید نظر »»»»» این لفظ مقید است ( دارای قید است )
ج) قانون »»»»»»»»»»»»»» این لفظ مطلق است ( هیچ قیدی ندارد )
ج) قانون اساسی »»»»»»» این لفظ مقیداست ( دارای قید است )
دلالت عام بر افرادش تابع وضع ( دلالت وضعی ) است
دلالت مطلق بر افرادش تابع عقل ( و مقدمات حکمت ) است
+ نوشته شده در ساعت توسط اموزش اصول فقه
|