حقیقت عرفی و مجاز عرفی

حقیقت عرفی و مجاز عرفی
اگر لفظی را عرف برای معنایی وضع کند و این لفظ در همان معنايى كه عرف براى آن در نظر گرفته است استعمال شود، حقيقت عرفى ناميده مى‌شود و اگر در معنای دیگری به کار رود، مجاز عرفی نام دارد

لفظ و معنا از نظر وحدت و تعدد

لفظ و معنا از نظر وحدت و تعدد مختص : يك‌لفظ  و يك‌معنا
مترادف:  چند لفظ و يك‌معنا
مشترک : يك‌لفظ و چند معنا

عرف خاص

عرف خاص عرفى است كه متعلق به گروه،صنف يا مكان خاصى است.بر اين‌اساس،شيوه گفتار و الفاظ و اصطلاحاتى كه تنها در ميان گروه خاصى از مردم(مانند اهل‌يك قبيله يا منطقه،دست‌اندركاران يك صنعت،حرفه يا علم و...)رواج داشته و معناى‌مخصوص به‌خود دارد«عرف خاص»نام دارد