اصالة عدم التقدير
هرگاه کلامي از متکلم ايراد شود و شک گردد در کلام او که آیا لفظی مخفی است يا خير، بر اساس اصالة عدم تقدیر می‌گوییم : لفظی در کلام مخفی نیست مگر قرینه ای باشد که بر اساس آن قرینه حکم دهیم که لفظی در کلام مخفی است.
مثال: خداوند در قرآن به نقل از فرعون می‌فرماید: انا ربکم الاعلی
حال این احتمال وجود دارد که کلمه عبد در تقدیر باشد و در اصل، آیه شریفه به صورت انا عبد ربکم الاعلی بوده، اما به این احتمال اعتنا نمی‌شود و با اصالت عدم تقدیر، نفی می‌گردد.