مفهوم وصف

مفهوم وصف
بعضی جملات دارای وصف هستند. این جملات؛ مفهوم مخالف ندارند.
مثال‌هایی برای مفهوم وصف
مثال اول: شهادت اطفال کمتر از ۱۵ سال فقط برای اطلاع است (اگر این مفهوم را حجت بدانیم یعنی بیش از ۱۵ سال ارزش دلیل دارد)
مثال دوم: در عقد دائم نفقه زن به عهده شوهر است
مثال سوم: اموال دولتي که معد است براي مصالح يا انتفاعات عمومي، مثل استحکامات و خندق‌ها و خاکريزهاي نظامي و اسلحه و ذخيره و سفاين جنگي و همچنين اثاثيه و ابنيه و عمارات دولتي و سيم‌هاي تلگرافي دولتي و موزه‌ها و کتابخانه‌هاي عمومي و آثار ...
(مفهوم ندارد چون وصف توضیحی است)
مثال چهارم: حقوق خصوصی که از جرم تولید می‌شود ممکن مورد صلح قرار گیرد
مثال پنجم: صلحي که در مورد تنازع يا مبني بر تسامح باشد قاطع بين طرفين است و هيچ يک نمي‌تواند آن را فسخ کند اگر چه به ادعاي غبن باشد
مثال ششم : هر زنی که خالی از موانع نکاح باشد را می‌توان خواستگاری کرد

عام مجموعی

عام مجموعی
در عام مجموعى، همه افراد و مصاديق عام در نظر گرفته شده و براى مجموع آنها يك حكم مقرر شده است، به طوری که مجموع افراد، روى‌هم رفته موضوع حكم به‌شمار مى‌رود

حكم اولى

حكم اولى: احكامى كه شارع در حالت‌عادى،يعنى بدون درنظر گرفتن حالات استثنائى ، براى مكلفين مقررفرموده

حکم شرعی ( حکم شرعی در اصول فقه و اقسام حکم شرعی )

حکم شرعی عبارت است از قانونی که خداوند متعال برای سعادت  و پیشرفت بشر قرار داده است و فقیه و مجتهد به دنبال به دست آوردن این حکم ( از قران و سنت و ... ) با استفاده از ادله تفصیلی می باشند



ادامه نوشته

اقسام حکم شرعی ( حکم تکلیفی و حکم وضعی )

حکم تکلیفی حکمی است که با فرد مکلف ارتباط مستقیم دارد

حکم وضعی آن است که با فرد مکلف ارتباط غیر مستقیم دارد



عناوين ثانويه در فقه اماميه :

عناوين ثانويه در فقه اماميه :

 آنچه در فقه اماميه به عناوين ثانويه تعبير مى گردد , هر چند با آنچه در فقه عامه به عنوان مصالح مرسله و يا استصلاح مصطلح است متشابهند و شايد بسيارى نتوانند تفاوت بين آنها را چندان دقيق تشخيص دهند , ولى بايد توجه داشت كه عناوين ثانويه متخذ از قواعد و اصول كليه و نصوص اوليه مى باشند كه فقهاى عظام اماميه با ضوابط و معيارهايى كه با كمال دقت حسب مورد آنها را تجزيه و تحليل نموده اند . بنابر اين تفاوت ظريفى ميان اين عناوين و متخذات عامه وجود دارد 

منبع: مباحثى از اصول فقه،  دکتر سيد مصطفي محقق داماد