چرا استعمال مشتق در زمان حال حقیقت و در زمان گذشته و آینده مجاز است؟
یکی از علایم حقیقت و مجاز و تشخیص آنها از هم تبادر است
وکیل یک لفظ مشتق است
اگر به کسی که الان وکیل است وکیل بگوییم و یا به کسی که بعدا وکیل می شود وکیل بگوییم و یا به کسی که قبلا وکیل بوده و الان وکیل نیست وکیل بگوییم:
این سه حالت را فرض کنید،حال سوال اینه که وقتی که شما لفظ وکیل را می شنوید،اولین چیزی که از آن به ذهنتان میاد جیست؟
بله. اولین جیزی که به ذهنتان میاد،فردی است که الان وکیل است»»»»»»» لذا این تبادر دارد و حقیقت است و بقیه ( یعنی کسی که بعدا وکیل می شود و یا کسی که قبلا وکیل بوده و الان وکیل نیست ) عدم تبادر دارند و مجاز اند
+ نوشته شده در ساعت توسط اموزش اصول فقه
|