لفظ مُهمل و لفظ مُستعمل

لفظ مُهمل و لفظ مُستعمل
1ـ مستعمل: لفظی است که معنا و مفهوم دارد، مانند قانون مدنی، قانون، اصول فقه، شورای نگهبان، چک، سفته، شرکت، بیع.
2ـ مهمل: لفظی است که معنا و مفهوم ندارد، مانند تنملکتنا، نتظسلنمکق، متناظسبتسا، هخعغسی، صالتنسیبمن.

منبع: کتاب کلیدواژه های اصول فقه دانشگاهی، مولفین: آیت الله ایلامی، استاد روحانی ـ انتشارات کتاب آوا

استعمال مجازی

استعمال مجازی

استعمال مجازي مشروط به دو شرط است: 1- علاقه یا تناسب 2- قرینه (قرینه صارفه)

شک در مراد متکلم

شک در مراد متکلم :
اگر متكلم لفظي را بيان نموده باشد ولي شنونده منظور او را متوجه نشود، براي اينكه مخاطب شك خود را برطرف كند و منظور متكلم را متوجه شود سراغ اصولي مي رود كه به انها اصول لفظيه گويند . اصول لفظيه قواعدي است كه به هنگام شك در مراد متكلم از انها استفاده مي كنيم و مراد متكلم را متوجه مي شويم .