حقیقت و مجاز

حقیقت و مجاز:
حقیقت: به معنای به کارگیری لفظ برای رساندن معنای موضوع له آن است؛ به بیان دیگر، استعمال لفظ را در معنایی که برای آن وضع شده است، حقیقت میگویند  معنای موضوع له را معنای حقیقی مینامند  مانند: استعمال لفظ "اسد" در معنای "حیوان درنده".
مجاز: عبارت است از استعمال لفظ به کمک قرینه، در غیر معنایی که برای آن وضع شده است، به سبب علاقه و مناسبت میان آن معنا و معنای موضوع له، مانند: استعمال لفظ "اسد" در انسان شجاع در جمله "رأیت اسداً یرمی" به خاطر علاقه مشابهت بین انسان شجاع و شیر در شجاعت و به کمک قرینه - یرمی- .

اصول فقه

اصول فقه چیست ؟


فقه در لغت یعنی فهم و در اصطلاح یعنی دانستن احکام شرع درباره موضوعات اشیا و کارهای مردم . این دانش را می توان بطور مختصر و بدون استدلال بدست آورد و می توان به تفصیل و با استدلال ، تحصیل کرد .

ادله فقه ، کیفیت به کاربردن آنها و مسایل مربوط به آن در علمی بررسی شده است که مقدمه فقه استدلالی است . این علم را (( اصول فقه )) می گویند .

نکته : علم اصول فقه ، برای امکان استنباط احکام شرع اسلام و به نحوی که توضیح داده شد در نیمه اول قرن هجری بوجود آمد ولی تا آن زمان نامی نداشت ، تدریس نمی شد و حتی کتابی در مورد آن نوشته نشده بود .

اولین تالیف در اصول فقه :

بنابر نظر مشهور مورخان ، اولین مولف اصول فقه (( محمد بن ادریس شافعی )) و اولین کتاب در زمینه اصول فقه (( الرساله )) می باشد . لازم به ذکر است گروهی از شیعیان امام باقر (ع) و امام صادق (ع) را مدون (( علم اصول )) می دانند .

موضع امامیه در مقابل علم :

۱- دیرتر استناد کردن شیعیان به اصول فقه ، نسبت به سنی ها :  شیعه امامیه ، دیرتر از اهل سنت به علم اصول احتیاج پیدا کرد و علت آن این است که به عقیده شیعه : کردار و تقریر امامان ۱۲ گانه ، همان حجیتی را دارند که قول ، فعل و تقریر پیغمبر (ص) داراست . از این رو تا شروع غیبت کبری ، شیعه احکام خود را بی واسطه یا باواسطه از امام معصوم (ع) گرفته و احتیاجی به (( اجتهاد )) (( استنباط )) و (( علم اصول فقه )) پیدا نمی کند . لکن وقتی غیبت کبری شروع می شود و امام دوازدهم ، علما و فقها را موظف می کند که در امور شرعی ، اجتهاد نموده و شیعیان را رهبری کنند ، فقها به ناچار به اصول فقه روی اوردند .

۲- پیدایش (( اخباری ها )) و (( اصولی ها )) : با توجه به مطالب فوق الذکر ،در مورد مسئله استناد یا عدم استناد به علم اصول فقه ، میان شیعه امامیه ۲ دسته ایجاد گردید :

۱- دسته ای که اصول را نمی پذیرند ( اخباری ها )           

۲- دسته ای که اصول را قبول می کنند ( اصولی ها ) لازم به ذکر است ( اخباری ها ) برای استنباط احکام فقه ، فقط به اخبار و آیات استناد نموده اند و (( اصولی ها )) علاوه بر کتاب و سنت به فنون اصولی نیز استناد کرده اند .