اصالت الاطلاق
طبق
این اصل هر گاه متکلم لفظ مطلقی را به کار ببرد و ما شک کنیم که منظور متکلم از
این لفظ مطلق تمام افراد و مصادیق آن است یا برخی از آنها، میگوییم منظور متکلم
تمام افراد و مصادیق آن است و متکلم از این لفظ مطلق تمام افراد و مصادیق را اراده
کرده نه برخی از آنها را
مثلا خداوند در سوره بقره آیه 275 می فرمایند : احل الله البیع و حرم الربا " خداوند معامله را حلال کرده و ربا را حرام " . لفظ بیع لفظی مطلق است . حال ما شک کنیم که منظور متکلم تمام بیع هاست یا یرخی از انها(مثلا بیع نقد و نسیه و ... )، می گوییم اصل بر این است که متکلم تمام بیع ها را اراده کرده و قیدی در اینجا وجود ندارد
+ نوشته شده در ساعت توسط اموزش اصول فقه
|