نهى در معاملات ( بررسی مبحث دلالت نهی بر فساد در اصول فقه )
نهى در معاملات :
الف ) گاهى نهى بيانگر لزوم رعايت شرطى از شروط صحت معامله , يا خلل و مانعى از وقوع آن به نحو صحيح است .
ب ) گاهى نهى دال بر مبغوضيت و منفوريت عمل معاملى است و به هيچ وجه شرطيت و يا مانعيت چيزى را نمى رساند .
در مورد صورت اول , هر گاه نهى نشانگر اعتبار شرطى در متعاقدين و يا عوضين باشد , بدون ترديد نهى موجب بطلان عقد مى باشد . مانند نهى از بيع با سفيه و مجنون و صغير كه بيانگر اعتبار شرايط عقل و بلوغ در متعاقدين است . و يا نهى از بيع خمر و ميته كه دال بر اعتبار اباحه مبيع مى باشد . بطور كلى تمام مكاسب محرمه در فقه به همين صورت است كه نهى وارده بيانگر لزوم رعايت شرطى از شرايط عقد است . در مورد اين نوع نواهى هيچگونه اختلاف نظر در ميان علماء وجود ندارد .
در مورد صورت دوم , كه نهى دلالت بر اعتبار شرطى و يا وجود خلل و مانعى نمى نمايد , بلكه صرفا مبغوضيت عمل را نشانگر است مانند نهى از معامله در هنگام برپايى نماز جمعه در ميان علماى اصول اتفاق نظر وجود ندارد , بلكه نظريات مختلف اظهار شده است .