اجماع

اجماع يعني مجتهدين در امري از امور ديني با همم اتفاق نظر کنند و اين اتفاق نظر کاشف از راي معصوم باشد


اقسام اجماع = اجماع محصل و اجماع منقول


اجماع محصل

اجماع محصل در اصول فقه عبارت است از این که یک فقیه خودش در ارا و نظرات دیگر فقها به بررسی و تحقیق بپردازد و متوجه شود که انها در مورد مسئله ای با یکیدیگر اجماع کرده اند

اجماع منقول

اجماع منقول یعنی این که یک مجتهد که در صدد یافتن مسئله ای می باشد در راه تحصیل اجماع متوجه این گردد که فقیه دیگری اجماعی را از دیگر علما به دست آورده و این فقیه وجود این اجماع را از آن فقیه نقل می کند


روش های پی بردن به وجود اجماع

الف – روش تحصیل اجماع

اجماع محصل در اصول فقه عبارت است از این که یک فقیه خودش در ارا و نظرات دیگر فقها به بررسی و تحقیق بپردازد و متوجه شود که انها در مورد مسئله ای با یکیدیگر اجماع کرده اند

در مقابل اجماع محصل نوع دیگری از اجماع وجود دارد که به آن اجماع منقول می گوییم

 

ب – روش نقل اجماع

اجماع منقول یعنی این که یک مجتهد که در صدد یافتن مسئله ای می باشد در راه تحصیل اجماع متوجه این گردد که فقیه دیگری اجماعی را از دیگر علما به دست آورده و این فقیه وجود این اجماع را از آن فقیه نقل می کند

 

ادامه نوشته

اجماع منقول

اجماع منقول

اجماع منقول یعنی این که یک مجتهد که در صدد یافتن مسئله ای می باشد در راه تحصیل اجماع متوجه این گردد که فقیه دیگری اجماعی را از دیگر علما به دست آورده و این فقیه وجود این اجماع را از آن فقیه نقل می کند

عدم جواز عمل به عموم عام قبل از جستجو از مخصص

عدم جواز عمل به عموم عام قبل از جستجو از مخصص 

عمل به عموم و اطلاق تنها بعد از جستجو از مخصص در اصالة العموم و از مقيد در اصالة الاطلاق جايز است همان طور كه عمل كردن به اصول عمليه فقط بعد از جستجو از دليل اجتهادى و مأيوس شدن از يافتن دليل جايز مى باشد . البته فرق بين اين دو آن است كه اصو لعمليه رشته اى از وظايف است كه شارع مقدس آنها را براى مجتهد جستجوگرى جعل و تشريع كرده كه از يافتن مطلب به دليل اجتهادى مأيوسگرديده است . 

فى الحقيقه , حجيت اين اصول مضيق و متوقف و منوط بر جستجو از دليل اجتهادى و مأيوس شدن از يافتن راه حل مسئله به دليل اجتهادى است . اما در مورد بحث كنونى ما , همان طور كه گفتيم , حجيت خاص نسبت به حجيت عام و حجيت تقييد نسبت به حجيت مطلق اقوى است . پس , با توجه به داشتن اين حجيت اقوى , بايد به جستجو پرداخت و ديد آيا ما كه مى خواهيم به أصالة العموم يا أصالة الاطلاق تمسك كنيم با يك حجت اقوى روبرو هستيم يا نه . 

براى وجوب جستجو قبل از تمسك به أصالة العموم , سه دليل ذكر شده است . 

الف . اجماع . گفته اند كه بين فقهاى اسلام اجماع قائم است به اينكه قبل از جستجو از وجود مخصص تمسك به اصالة العموم جايز نيست . ما اين اجماع را حجت نمى دانيم , زيرا در مبحث اجماع گفته ايم كه اجماع هنگامى حجيت دارد كه كاشف از رأى معصوم ( ع ) باشد . أما در اجماعى كه مدرك مجمعين آن مشخص است خود ما به سراغ همان مدارك مى رويم و بررسى مى كنيم كه آيا مدرك مورد نظر كاشف نظر معصوم ( ع ) هست يا نه ؟ پس , در اينجا اجماع نمى تواند براى مادليل باشد . 

ب . ما به واسطه قسمتى از آيات أحكام و أخبار در كتب أربعة و غير أربعة علم اجمالى به وجود مخصصات براى عموم پيدا كرده ايم . وقتى علم اجمالى به وجود مخصص داشته باشيم , نمى توانيم عمومات را اخذ كنيم , مگر آنكه ابتدا به جستجوى مخصصات برخيزيم . به همان دليل كه در باب اصول عملية نيز گفتيم , بايد به جستجو پرداخت . در آنجا هم علم اجمالى داشتيم كه أدله اجتهادية وارد شده است . از اين رو , نمى بايست به محض شك به اصل عملى تمسك مى كرديم , بلكه نخست بايد مى ديديم كه در خصوص مورد دليل اجتهادى هست يا نه . وقتى فقيه پس از جستجو به اين نتيجه برسد كه دليل اجتهادى وجود ندارد , به اصول عملية تمسك مى كند . در عمومات نيز وقتى با توجه به آيات احكام و روايات معتبر علم اجمالى بهورود يك رشته مخصصات پيدا مى شود , ديگر نمى توان به تمامى عمومات آيات يا به تمامى عمومات روايات تمسك كرد , بلكه ابتدا بايد جستجو كرد و ديد آيا براى عمومات كتاب مخصص وجود دارد يا نه , يا براى آن در روايات و سنتمخصص وارد شده است يا نه . 

ادامه نوشته

اجماع دخولي

هرگاه همه دانشمندان يك عصر , كه شخصى ناشناس هم ميان ايشان باشد , بر يك فتوى اتفاق كنند به حكم اينكه هيچ عصرى از وجود معصومى خالى نيست قطع و يقين حاصل مى شود كه يكى از جمله اتفاق كنندگان , شخص معصوم است پس بنا به اين قول گرچه شخص معصوم در ميان دانشمندان شناخته نشود ليكن به طور قطع و يقين در ميان آنان موجود و محسوس است . به همين ماسبت مى توان اين طريق را به نام طريق حس ناميد .

منبع: تقریرات اصول فقه دکتر شهابی . نویسنده : عباس فربد

اجماع حدسي

اجماع حدسي

هرگاه همه دانشمندان نسبت به موردى يك فتوى و يك رأى داشته باشند چون شيوه آنان چنين است كه هيچگاه در مقام رأى و فتوى از خود چيزى نمى گويند و هماره كوشش دارند كه به گفته ائمه دين و طريقه و آيين ايشان استناد كنند پس هر كس به اين اتفاق و اجماع آنان بر خورد كند , به حكم عادت , يا به حسب اتفاق , اين حدس براى وى پديد مىآيد كه اين حكم و فتوى با قول معصوم موافق مى باشد پس از راه حدس , كه يكى از يقينيات ششگانه و از مقدمات برهان است , به حكم و رأى معصوم يقين حاصل مى گردد . از اين طريق به عنوان طريق حدسى تعبير شده است .


منبع: تقریرات اصول فقه دکتر شهابی . نویسنده : عباس فربد