در این زمینه بین اصولیون اختلاف است:
نظر اول: بر مره دلالت دارند
نظر دوم: بر تکرار دلالت دارند
نظر سوم: به صورت مشترک لفظی است ( یعنی هم بر مره و هم بر تکرار دلالت درند )
نظر چهارم: نه بر مره دلالت دارند و نه بر تکرار
قول حق،قول چهارم است و خود صیغه و ماده امر ( و صیغه و ماده نهی ) ،نه بر مره دلالت دارند و نه بر تکرار
در این زمینه بین اصولیون اختلاف است:
نظر اول: بر فور دلالت دارند
نظر دوم: بر تراخی دلالت دارند
نظر سوم: به صورت مشترک لفظی است ( یعنی هم بر فور و هم بر تراخی دلالت درند )
نظر چهارم: نه بر فور دلالت دارند و نه بر تراخی
قول حق،قول چهارم است و خود صیغه و ماده امر ( و صیغه و ماده نهی ) ،نه بر فور دلالت دارند و نه بر تراخی
جواب:
عده ای می گویند نهی وضع شده تا دلالت بر تحریم کند
عده ای می گویند نهی وضع شده تا دلالت بر کراهت کند
عده ای می گویند مشترک لفظی است ( یعنی دلالت بر کراهت و حرمت می کند )
عده ای می گویند، نهی بر حرمت دلالت دارد اما نه به صورت وضعی،بلکه به صورت عقلی ( یعنی این عقل است که حخکم می کند که اگر ناهی چیزی را از منهی نهی کند،ترک آن بر منهی واجب و انجام آن بر او حرام است )
مقصود از ماده نهی واژه نهی " یعنی حروف ن، ه، ی " می باشد .
نهی در لغت به معنای بازداشتن است . مانند آیات 9 و 10 سوره علق " ارایت الذی ینهی عبدا اذا صلی – آیا دیدی کسی را که بازمی دارد بنده را زمانی که نماز بخواند .
نهی در اصطلاح یعنی : مافوق( ناهی ) از مادون( مَنهی ) انجام ندادن عملی را بخواهد
از جمله : نباید، نمی شود،نمی تواند و افعال نهی و ...