نگاه گذرا به سیر تاریخی علم اصول

علم اصول فقه، یکی از مهمترین و کاربردی ترین علوم اسلامی به شمار می آید به گونه ای که بدون بهره گیری از قواعد و مسایل آن، استنباط و استخراج احکام شرعی از منابع آن غیر ممکن می باشد.

به گزارش شفقنا، تحقیقی با عنوان «نگاه گذرا به سیر تاریخی علم اصول» در وبلاگ قرآن و عترت منتشر شده که در ادامه ی این تحقیق آمده است: اهمیت فوق العاده ی علم اصول سبب شده است که دانشمندان اسلامی تحقیقات و مطالعات گسترده ای را در رابطه با ابعاد مختلف این علم انجام دهند که یکی از حوزه های مطالعاتی که جدیدا در این زمینه به وجود آمده است مطالعه و تحقیق در باره تاریخ علم اصول است.

ادامه نوشته

تاريخچه علم اصول

شيعه در طول حيات خود با اهتمام شديد به علم اصول فقه، آن را مقدمه فقه و ابزاري مهم در استنباط صحيح احکام شرعي ضروري مي دانست، تا جايي که آن را، منطق علم فقه ناميده­اند.[1] بدين معنا که فقيه در استنباط احکام شرعي از منابع ، نيازمند اصول و قواعدي است که علم اصول فقه عهده­دار آن است و بدون آن استنباط احکام شرعي کامل و تمام نيست.  به طور کلي مي­توان براي علم اصول چهار دوره را در نظر گرفت؛ دوره پيدايش، دوره رشد و نمو، دوره رکود و دوره کمال و نو آوري.
 
1. دوره پيدايش
  در نظر شيعه مسائل اين علم، ريشه در عصر ائمه (ع) دارد و آنان به خصوص امام باقر و امام صادق (ع) اصول و شيوه­هاي بهره­وري از قرآن و سنت را تعليم داده­اند. بدين صورت که ائمه با املاي قواعد و کليات علم اصول به شاگردان خود زمينه را براي پيدايش چنين علمي فراهم آورده­اند. بنابراين مي­توان آنها را واضع و موسس علم اصول دانست.[2]

ادامه نوشته

تقسيم مقدمه به عقليه ،شرعيه وعاديه

تقسيم مقدمه به عقليه ،شرعيه وعاديه
مقدمه عقليه:مقدمه اي است كه توقف ووابستگي ذوالمقدمه به آن ، يك وابستگي عقلي است،يعني مقدمه بودن براي ذوالمقدمه به نظرعقل وبه حكم عقل است مثل مقدمه بودن طي مسافت براي حج.
مقدمه شرعيه: مقدمه اي است كه توقف ووابستگي ذوالمقدمه به آن ،يك وابستگي شرعي است وبودن مقدمه براي ذوالمقدمه ترتب شرع وبه حكم شرع است مثل مقدمه بودن طهارت براي نماز
مقدمه عاديه:مقدمه اي است كه توفق ووابستگي ذوالمقدمه به آن، يك وابستگي عادي است يعني مقدمه بودن مقدمه براي ذوالمقدمه به حكم عادت ميان مردم است . مثل مقدمه بودن نردبان براي رفتن بربام، اين وابستگي يك وابستگي عادي است كه براساس عادت يعني چون مردم عادت دارندبراي رفتن بربام ازنردبان استفاده كنند،نردبان مقدمه رفتن بربام است وگرنه رفتن بربام ، عقلا راهاي ديگري هم دارد.

قصد قربت یعنی چه؟

قصد قربت یعنی چه؟
در معنای قصد قربت وچگونگی دخالت آن در عبادات گفتگو بسیار است و چون مربوط به عبادات است وارتباطی به حقوق ندارد از ورود آن خود داری می شود . همین اندازه کافی است که بدانیم قصد قربت به معنای قصد فرمانبرداری واطاعت امر بندگی خداست و می توان از آن به «پرستش»تعبیر کرد.
منبع: محمدی ؛ ابوالحسن ؛ مبانی استنباط حقوق اسلامی